Mijn eerste week in Afrika

En daar ben ik dan, in Afrika. Zanzibar voelt alleen echt NIET als Afrika. Mijn tuin is het strand en de zee is zo helder en blauw. Toen ik aankwam na een goede vlucht (er was niemand die naast me zat, dus ik ben erg aso gaan liggen op drie stoelen) en mijn bungalow zag, had ik meer het idee dat ik op vakantie was. De eerste dag kregen we onze fiets (we kunnen fietsen naar onze scholen), hadden we een Swahili les en heb ik de andere vrijwilligers leren kennen. Ook konden we relaxen op het strand. De groep is heel erg leuk en er is 1 Belgische jongen, dus als ik af en toe Nederlands wil praten kan dat. Ik deel een kamer met een Amerikaans meisje (Like, OMG sooooo coool) en een Engels meisje (I beg your pardon). Het Engelse meisje gaat helaas na volgende week alweer weg en het Amerikaanse meisje de week daarna, dus in de laatste week zal ik een andere roomie krijgen (Joyce, jij blijft de beste).

We ontbijten elke dag om 7 uur. Het ontbijt is heerlijk!! We krijgen oats, vers fruit, ei, toast etc. Onze lunch verschilt per dag (helaas, heel veel koolhydraten), maar het is altijd heerlijk en ik word nu al de vreetzak van de groep genoemd (als er friet is kan ik gewoon niet stoppen met eten). Ons avondeten verschilt ook per dag, maar het is altijd met verse vis, heerlijk. Op woensdag eten we bij de 'localteachers' van de scholen waar we werken en krijgen we een 'local meal'. Die van afgelopen woensdag was zo heerlijk en het was een topervaring. We waren bij het 'huisje' (je kunt het geen huis noemen, zonder dak, zonder water, zonder electriciteit) van de 'localteacher' van de school waar ik werk. We zaten allemaal op de grond en moesten eten met onze handen.

De 'werkweek' is van maandag tot en met vrijdag. In de ochtenden moet ik lesgeven aan kinderen van 4 en 5 jaar oud (junior class). Ik heb heel erg geluk met mijn klas, de 'local teacher' is altijd aanwezig en kan me helpen met vertalen (Engels naar Swahili). Ook heeft 'mijn' school (Kikadini) banken en tafels en daar ben ik echt super blij mee. De kinderen zijn namelijk ontzettend rebels en in de scholen (zonder banken) waar andere vrijwilligers uit mijn groep lesgeven schijnt het erg lastig te zijn de kinderen te laten zitten (op de grond).
Vorige week moest ik vooral liedjes zingen en tekeningen met de kids maken, maar vanaf nu moet ik zelf dingen verzinnen én maken voor een week. Volgende week zal ik de kids leren tellen. Ik ben trouwens niet de enige die lesgeeft aan deze klas (35 kinderen...), ik zal altijd met 1 of 2 andere vrijwilligers zijn. Ik heb nu al 2 favoriete kindjes, Sharifa (ze is zó mooi) en Adam (misschien zijn het mijn favorieten omdat ik deze namen wél kan uitspreken). Ze roepen de hele tijd 'teacher rooose, teacher rooos, hug hug hug', zó schattig.
In de middag help ik volwassenen (19-40) met Engels zodat ze een tour guide oid kunnen worden. Het lokaal is midden in een bos met allemaal aapjes (Jazani Bushman school). In die klas ben ik met 6 andere vrijwilligers, maar de klas is opgesplitst in groepjes. Ik help drie jongens die al super goed in Engels zijn. Volgende week ga ik ze helpen om een CV en sollicitatiebrief te schrijven.
Op vrijdag is er geen school, maar community work. Dit kan van alles zijn. Afgelopen vrijdag moesten we zand verplaatsen op een plek waar een nieuwe school gebouwd wordt. Daarna hebben we weekend en mogen we doen wat we willen! Vrijdagavond hebben we een glas wijn gedronken (we mogen niet drinken van maandag t/m donderdag, omdat Zanzibar een moslimeiland is) en zaterdag hebben we gezwommen met dolfijnen, gesnorkeld én een bbq gehad op een 'zandbank'. In de avond zijn we naar een feest gegaan met een leuke DJ en veel wijn (ik herhaal, veel wijn). Zondag heb ik de lessen voorbereid en ben ik even naar het WIFI hotel gegaan om dit blog te posten. Verder lig ik vooral op het strand als ik vrije tijd heb én begin ik zelfs de vreselijke muziek van Jason Mraz te waarderen (echt waar Els).
Helaas werkt mijn telefoon niet en mijn nieuwe telefoon (die ik gekocht heb voor maar 15 euro, echt waar) wil het ook nog niet doen. Ik heb bijna nergens WiFi, dus vandaar dit lange verhaal, ik moet mijn moeder tevreden houden.
De mensen die mij geld hebben gestuurd kan ik nu ook even een update geven. Vanaf februari zal er een nieuwe school gebouwd worden in Jambiani (dat is het plaatsje waar ik verblijf). Dit is omdat de scholen nu erg verschillen (wél schoolbanken, geen schoolbanken, wél 'localteachers' of niet) en omdat de scholen erg ver uit elkaar liggen en de kinderen geen vervoer hebben (als ze geluk hebben hebben ze een oud fietsje dat eigenlijk niet eens meer werkt). Mijn projectmanagers denken dat dit het beste project is om geld in te stoppen en ik zal volgende week meer horen over de plannen. Daarna zal ik beslissen of dit inderdaad hét project is waar ik (met jullie hulp) wil helpen. Het liefst geef ik aan iedereen hier geld. Je ziet zo veel armoede en het is een cliché; maar je realiseert hoe veel je hebt als je dit allemaal ziet.
Volgende week zal ik van maandag t/m donderdag erg druk zijn met de lessen, maar van vrijdag t/m maandag ga ik op safari!! Ik ga met m'n Amerikaanse roomie, een meisje uit Noorwegen en een meisje uit Australië. De safari is in Tanzania zelf, op het vaste land. Het weekend daarna ga ik met het meisje uit Noorwegen naar het noorden van Zanzibar, omdat je daar kunt feesten (het is best lastig zonder een mooikaap wijntje elke avond) en het haar laatste weekend hier is. Het noorden van Zanzibar schijnt erg toeristisch te zijn, dus ik voel me een beetje hypocriet om daar heen te gaan, maar de projectmanagers zeiden dat ik niet zo de wereldverbeteraar moest spelen dus ik luister naar ze.
Ik ga nu terug naar de bungalow om voorbeeld CV's te schrijven voor de 'adultclass'. Ik zal snel weer wat schrijven, omdat ik anders ook bang ben dat ik dingen zal vergeten. Ik wil élke minuut herinneren.

Poa kichizi kamandizi!
(ik voel me zo cool als een banaan)